Το κλασικό βιβλίο του εξέχοντα Γάλλου βυζαντινολόγου συνεχίζει να διατηρεί αναλλοίωτη την αξία του εξαιτίας του συνθετικού και εύληπτου τρόπου με τον οποίο παρουσιάζει τη χιλιετή ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Από τον Πρόλογό του ήδη ο συγγραφέας τονίζει ότι το Βυζάντιο, αν και αυτοβούλως είχε ανακηρυχθεί κληρονόμος και συνεχιστής της Ρώμης, στην πραγματικότητα έγινε πολύ γρήγορα μοναρχία ανατολική. Το Βυζάντιο δεν έζησε χίλια χρόνια μόνο χάρη σε ευτυχείς συγκυρίες. Τις κρίσεις διαδεχόταν περίοδοι μεγάλης άνθησης και απρόσμενες αναγεννήσεις. Στη διακυβέρνησή του είχε μεγάλους αυτοκράτορες, επιδέξιους διπλωμάτες, νικηφόρους στρατηγούς και επιτέλεσε ένα μεγάλο έργο για την ανθρωπότητα. Υπήρξε, πριν από τις Σταυροφορίες, ο υπέρμαχος του χριστιανισμού στην Ανατολή και με τη στρατιωτική του δύναμη έσωσε πολλές φορές την Ευρώπη. Υπήρξε, ακόμη, ο παιδαγωγός της σλαβικής και ασιατικής Ανατολής, οι λαοί της οποίας του οφείλουν τη θρησκεία τους, τη λογοτεχνική τους γλώσσα, και την τέχνη τους. Η επιρροή του απλώθηκε ακόμη και ως τη Δύση, η οποία δέχτηκε ανεκτίμητα και καλλιτεχνικά ευεργετήματα από αυτό. Για ότι υπήρξε στο παρελθόν και για ότι προετοίμασε για το μέλλον, το Βυζάντιο είναι πάντοτε άξιο προσοχής και ενδιαφέροντος. Ο Κάρολος Ντιλ (1859-1944), διαπρεπής Γάλλος βυζαντινολόγος, γεννήθηκε στο Στρασβούργο της Αλσατίας. Σπούδασε στο Παρίσι στην Ecole Normale Superieure και στη συνέχεια έμεινε για δυο χρόνια στη Ρώμη, όπου ασχολήθηκε με τη ρωμαϊκή και βυζαντινή αρχαιολογία. Έγινε καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Νανσί και στη συνέχεια καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού και αργότερα εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Επισκέφθηκε πολλές χώρες στην Ευρώπη, την Ασία, την Αφρική και την Αμερική, και δίδαξε δύο εξάμηνα στο Harvard. Ο Ντιλ καλλιέργησε όλους τους κλάδους της Βυζαντινολογίας και με τα βιβλία και τη διδασκαλία του άνοιξε νέους δρόμους στη μελετη του βυζαντινού πολιτισμού. Τα κείμενά του ξεχωρίζουν κυρίως για την ακρίβεια και τη σαφήνειά τους, καθώς και για το ύφος τους. Τα πιο γνωστά έργα του είναι “Η βυζαντινή τέχνη στην Ιταλία της Μεσημβρίας” (1894), “Η βυζαντινή Αφρική” (1896), “Ο Ιουστινιανός και ο βυζαντινός πολιτισμός τον Στ’ αιώνα” (1901), “Θεοδώρα, αυτοκράτειρα του Βυζαντίου” (1904), “Πορτραίτα Βυζαντινών” (1906-1908), “Εγχειρίδιο βυζαντινής τέχνης” (1910), “Ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας” (1920), “Η βυζαντινή ζωγραφική” (1933), κ.ά.
“Ακουσε λοιπόν Σωκράτη μια πολύ παράξενη παράδοση που όμως είναι εντελώς αληθινή, όπως τη διηγήθηκε κάποτε ο πιο σοφός από τους επτά σοφούς, ο Σόλωνας…” Πλάτων “Τίμαιος” Ηταν πράγματι μια παράξενη παράδοση, μια θαυμαστή ιστορία αυτή που άκουσε ο Σόλωνας από τους Αιγύπτιους ιερείς και την κατέγραψε ο Πλάτωνας στους πασίγνωστους πια διαλόγους του “Τίμαιος” και “Κριτίας” Μια ιστορία που παρά το ότι ο Πλάτωνας ισχυρίζεται ότι είναι εντελώς αληθινή συνεχίζει να παραμένει τυλιγμένη στη χρυσόσκονη του θρύλου και του μυστηρίου. Μια ιστορία για έναν θαυμαστό λαό της αρχαιότητας και μια εκπληκτική ήπειρο: τη θρυλική Ατλαντίδα που μεγαλούργησε για αιώνες ολόκληρους, γνώρισε την οργή του προστάτη της, Θεού Ποσειδώνα και καταποντίστηκε στα βάθη του ωκεανού. Ο “Τίμαιος” είναι το μοναδικό “περί φύσεως” πλατωνικό έργο και η αρχαιότερη πηγή για τον μύθο της “χαμένης Ατλαντίδος” Η θεματολογία του παραπέμπει περισσότερο σε αριστοτελικό σύγγραμμα και σχετίζεται σαφώς με το αντικείμενο έρευνας των προσωκρατικών φυσικών φιλοσόφων. Η διαλογική μορφή του έργου, αμέσως μετά από την εκτενή διήγηση για την χώρα των Ατλάντων και τον πόλεμό τους εναντίων των Αθηναίων, παραχωρεί την θέση της σ’ έναν εκτεταμένο μονόλογο, στον οποίο ο αστρονόμος Τίμαιος – από την φημισμένη για την ευνομία της πόλης των Λοκρών – διδάσκει την δημιουργία του κόσμου και την γέννηση του ανθρώπου ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ Πλάτωνος – Τιμαίος
Βεβαια δεν ειναι του Πλατωνα η πιο αρχαια αναφορα για την Ατλαντιδα αλλα του Προφήτη Ιεζεκιήλ Πλάτων ( 427 π Χ – 347 π Χ ) Προφήτης ( Ιεζεκιήλ 622 π Χ – 570 π Χ ) αλλα γιαυτο η ιστοσελιδα θα αναφερθει σε αλλο αρθρο
Ο βουλευτής του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος της Προύσας, SenaKaleli, ζήτησε από τον υπουργό Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου να δώσει εξηγήσεις πως τα ελληνικά στρατεύματα έστησαν την ελληνική σημαία σε ορισμένα νησιά και βραχονησίδες που βρίσκονται εντός των τουρκικών συνόρων.
Συγκεκριμένα ο Kaleli έθεσε επερώτηση στον πρόεδρο του Κοινοβουλίου προκειμένου να απαντήσει ο υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου.
«Πρόσφατα, διάφορα δελτία τύπου και δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης προβαίνουν σε εκτιμήσεις, σύμφωνα με τις συμβατικές διατάξεις της Συνθήκης της Λωζάνης για τα σύνορα της Τουρκίας και το διεθνές ναυτικό δίκαιο, όπου σε ορισμένα από τα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες έχει τοποθετηθεί από στρατιώτες η ελληνική σημαία» αναφέρει και προβαίνει στα εξής ερωτήματα αν είναι ασαφές το καθεστώς των νησιών, των νησίδων και των βραχονησίδων και αν το θέμα αυτό έχει επιλυθεί πολιτικά και νομικά.
Ο βουλευτής αναφέρει δέκα νησιά με τουρκικές ονομασίες* και ρωτά αν είναι νόμιμο που οι Έλληνες έχουν τοποθετήσει ελληνικές σημαίες σε αυτά και ποια πολιτική ασκείται για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης.
Ρωτάει ακόμη αν η Ελλάδα λόγω της οικονομικής κρίσης θα νοικιάσει ή θα πουλήσει τα νησιά αυτά με το ασαφές καθεστώς τους προκειμένου να λάβει οικονομική ενίσχυση, πως είναι δυνατόν αυτό; ρωτά.
–
* Bulamaç, Nergizcik, Eşek, Hurşit Fornoz, Keçi, Kalalimnoz, Sakarcılar, Koçbaba και Ardacık ada
Ο τάφος αυτός είναι στον Ναό των Αγίων Αποστόλων της Βασιλεύουσας. Για πάνω από 1.000 χρόνια το κείμενό της παρέμενε ένα μεγάλο μυστήριο. Εκείνος που μπόρεσε να την αποκρυπτογραφήσει ήταν, 13 μόλις χρόνια πριν από την αποφράδα μέρα της Άλωσης της Πόλης, ο μετέπειτα Πατριάρχης και σοφός της Ορθοδοξίας, ο Γεννάδιος Σχολάριος. Το κείμενο της επιγραφής-προφητείας, όπως ακριβώς βρέθηκε πάνω στην πλάκα του μνήματος, ήτανε αυτό: Τ. πτ. τ. ιδτ. Η βελ. τ. ιμλ. Ο Κλμν. μαμθ. μ. δ. ν. τρπσ. γν. τ. πλολγ. τ. επτλφ. κρτσ. εσθ. βελε. εθν. ππλ. κτξ. κ. τ. νσ. ερμσ. μχρ. τ. εξν. πτ. ιστργτν. πθσ. τ. ινδκτ. πλυσ. κτδ. τ. εντ. τ. ιδκτ. ε. τβρ. τ. μρ. μλ. δ. ν. στρτσ. τ. δκτ. τ. ιδκτ. τ. δμτ. τρπσ. πλ. επστψ. ετ. χν. τ. δμτ. πλμ. εγρ. μγ. μρκτ. στρβν. κ. τ. πλθ. κ. τ. φλ. σνδ. τ. επρ. δ. θλσ. κ. ξρ. τ. πλμ. σνω. κ. τ. ισμλ. τρπσ. τ. απγν. ατ. βσλσ. ελτ. μκρ. ολγ. τ. δ. ξθ. γν. αμ. μτ. τ. πκτρ. ολ. ιμλ. τπσ. τ. επλφ. επρο. μετ. τ. πρμ. ττ. πλμ. εγρ. εφλ. ηγρων. μχ. τ. ππτ. ωρ. κ. φν. βσ. ττ. στ. στ. μτ. φβ. σπστ. πλ. σδω. ε. τ. δξ. τ. μρ. αδ. ερτ. γν. θμστ. κ. ρμλο. ττ. εξτ. δσπυ. φλ. γ. εμ. υπχ. κ. ατ. πρλβτ. θλμ. εμ. πλρτ. Το αινιγματικό κείμενο της επιγραφής-προφητείας το αποκωδικοποίησε μόλις το 1440 ο Γεννάδιος Σχολάριος: Τη πρώτη της Ινδίκτου, η βασιλεία του Ισμαήλ ο καλούμενος Μωάμεθ, μέλλει δια να τροπώση γένος των Παλαιολόγων, την Επτάλοφον κρατήσει, έσωθεν βασιλεύσει, έθνη πάμπολα κατάρξει, και τας νήσους ερημώσει μέχρι του Ευξείνου Πόντου. Ιστρογείτονας πορθήσει τη ογδόη της Ινδίκτου, εις τα βόρεια τα μέρη μέλλει δια να στρατεύση τη δεκάτη της Ινδίκτου τους Δαλμάτας τροπώσει, πάλιν επιστρέψει έτι χρόνον, τοις Δαλμάτοις πόλεμον εγείρει μέγαν μερικόν τε συντριβήναι και τα πλήθη και τα φύλα συνοδή των εσπερίων δια θαλάσσης και ξηράς τον πόλεμον συνάψουν, και τον Ισμαήλ τροπώσουν. Το απόγονον αυτού βασιλεύσει έλαττον μικρόν ολίγον. Το δε ξανθόν γένος άμα μετά των πρακτόρων όλον Ισμαήλ τροπώσουν, την Επτάλοφον επάρουν μετά των προνομίων.
Μετά την καθέλκυση, στις 17-2-2013, του πλοίου επιστημονικών ερευνών TÜBİTAK Marmara1, η Υδρογραφική-Γεωγραφική Διεύθυνση της Διοίκησης Ναυτικών Δυνάμεων της Τουρκίας δημοσιοποίησε τις θαλάσσιες περιοχές που θα διεξαχθούν επιστημονικές έρευνες για το έτος 2013. Ειδικότερα δε, σε ότι αφορά στο Αιγαίο οι έρευνες των Τούρκων θα εστιασθούν στις ακόλουθες περιοχές:
Περιοχή μεταξύ Ρόδου και κόλπου Μερσίνης
Αριθμός αποστολής (πλου): 2013/01, 2013/04 Ημερομηνία: Φεβρουάριος-Απρίλιος 2013 Κωδικός προγράμματος: 111Y023 Αριθμός επιστημόνων: 15
Η ευθύνη του προγράμματος ανήκει στο Ινστιτούτο Θαλάσσιων Επιστημών του Πολυτεχνείου Μέσης Ανατολής/Ortadoğu Teknik Üniversitesi (ODTÜ) Φορέας που υποστηρίζει το πρόγραμμα: Τουρκικό Ίδρυμα Επιστημονικών και Τεχνολογικών Ερευνών TÜBİTAK
Επικεφαλής του προγράμματος: Καθηγητής Dr. Zahit UYSAL
Τομείς εργασιών: Ετεροτροφικά βακτήρια, κυανοβακτήρια, φυτοπλακτόν, βασικά πλουτοπαραγωγικά στοιχεία, ζωοπλακτόν, ψάρια και διατροφικά στοιχεία.
Σκοπός του προγράμματος: Αποτύπωση της ποικιλότητας των υπαρχόντων οικοσυστημάτων στις περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου, της δυναμικότητας της ανοικτής θάλασσας και της υφαλοκρηπίδος (σ.σ. τουρκικής) καθώς επίσης της δυναμικής που έχουν τα βασικά πλουτοπαραγωγικά στοιχεία.
Οι σταθμοί των επιστημονικών ερευνών φαίνονται στους τουρκικούς Χάρτες 1 και 2 που ακολουθούν, ενώ οι έρευνες θα είναι γίνουν επιφανειακά και σε κατατομές (επιφάνεια και κατώτερα βάθη): Αριθμός αποστολής (πλου): 2012/02
Αριθμός επιστημόνων: 12 Η ευθύνη του προγράμματος ανήκει στον καθηγητή Dr. Nihayet BIZSEL. Φορέας που υποστηρίζει το πρόγραμμα: Τουρκικό Ίδρυμα Επιστημονικών και Τεχνολογικών Ερευνών TÜBİTAK Επικεφαλής του προγράμματος: Ο Dr. Κemal Can BIZSEL του Ινστιτούτου Θαλασσίων Επιστημών και Τεχνολογιών/Πανεπιστήμιο DOKUZ EYLÜL Μεθοδολογία: Δειγματοληψίες θαλασσινού νερού επιφανείας, ιζημάτων σε βάθος 20-1.000 μ., ζωοπλακτόν κ.λπ. Σκοπός του προγράμματος: Πρώτον, η εξαγωγή συμπερασμάτων για τα διατροφικά επίπεδα και την επίδρασή τους στην βιοποικιλότητα του Αιγαίου. Και δεύτερον, η πραγματοποίηση ερευνών σε σταθμούς που θα επιλεγούν στο Αιγαίο κατά μήκος της γραμμής βορράς-νότος που φαίνεται στον τουρκικό Χάρτη 3.
Ας σημειωθεί ακόμη ότι, το 2012 η τουρκική Υδρογραφική-Γεωγραφική Διεύθυνση δημοσιοποίησε τα εξής: 2
Το χρονικό διάστημα 5-30 Μαρτίου 2012 και 25 Ιουνίου-20 Ιουλίου 2012 θα πραγματοποιούντο 27 μετρήσεις τόσο στα τουρκικά χωρικά ύδατα όσο και στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου με σκοπό: πρώτον, τη μελέτη και εξαγωγή συμπερασμάτων από τα ευρήματα που θα προκύψουν κατά τη μέτρηση των ιδιαιτεροτήτων του οικοσυστήματος στην περιοχή της Οικονομικής Ζώνης της Τουρκίας στο Αιγαίο. Δεύτερον, τη δημιουργία βάσης δεδομένων με τις βασικές οικολογικές πληροφορίες αναφορικά με την υποδομή του εν λόγω οικοσυστήματος. Τρίτον, την πραγματοποίηση μελέτης αξιοποιώντας τα βιολογικά, χημικά και φυσικά δεδομένα που θα συλλεχθούν. Τέταρτον, τη προβολή των αλλαγών του οικοσυστήματος που θα υπάρξουν στο μέλλον. Και πέμπτον, την αξιολόγηση των στοιχείων που θα προκύψουν σε σχέση με τα μετεωρολογικά δεδομένα και τις κλιματικές αλλαγές του μέλλοντος. (βλ. Χάρτη 4)
Το χρονικό διάστημα 2-16 Αυγούστου 2012, το υδρογραφικό πλοίο TCG ÇUBUKLU, θα πραγματοποιούσε έρευνες για την μέτρηση της αλμυρότητας, θερμότητας και διαύγειας των υδάτων του Αιγαίου, στην περιοχή που περιλαμβάνεται μεταξύ των τουρκικών χωρικών υδάτων και των διεθνών χωρικών υδάτων του Αιγαίου μέχρι τη γραμμή που φαίνεται στο Χάρτη 5 και ορίζεται από τα σημεία 39°41′.00”Β-025°40′.00”Α, 37°20′.00”Β-025°40′.00”Α και 36°35′.00”Β-026°43′.00”Α.
Όπως γίνεται κατανοητό, το επόμενο χρονικό διάστημα οι Τούρκοι με τα πλοία επιστημονικών ερευνών που διαθέτουν θα προβούν σε προκλήσεις, εκβιασμούς και αμφισβητήσεις των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, εφαρμόζοντας μια ηπιότερη μεν αλλά πιο ύπουλη τακτική. Μάλιστα, είναι αξιοσημείωτο ότι ο τουρκικός στόλος διαθέτει πλέον δύο σύγχρονα ερευνητικά πλοία (το TÜBİTAK Marmara και το Βarbaros Hayrettin Paşa) με τα οποία η Άγκυρα θα πραγματοποιεί θαλάσσιες έρευνες, νόμιμες ή μη, όπου και όποτε αυτή το θελήσει. Στην περίπτωση δε, που η Τουρκία θα θελήσει να αυξήσει την ένταση τότε θα συνοδεύσει τα πλοία αυτά με αντίστοιχα πολεμικά.
Το θέμα της δημοσιοποίησης των χαρτών, με τις θαλάσσιες περιοχές που έχουν προγραμματισθεί οι επιστημονικές έρευνες, αποκτά ιδιαίτερη σημασία δεδομένου ότι οι συμβολισμοί στην εξωτερική πολιτική έχουν μεγαλύτερη αξία ακόμα κι από την ίδια την ουσία. Άλλωστε, η Άγκυρα μέσω των χαρτών αυτών προβάλλει τις προθέσεις της τόσο για την οριοθέτηση του Αιγαίου όσο και για την οριοθέτηση της Α.Ο.Ζ. νότια του Καστελόριζου.
Τέλος, καθίσταται σαφές ότι η Τουρκία με την παραβατική συμπεριφορά της επιδιώκει: πρώτον, να διαπιστώσει τις ανοχές της ελληνικής πλευράς έναντι της τουρκικής προκλητικότητας. Και δεύτερον, να εκμεταλλευθεί οποιαδήποτε άστοχη αντίδραση είτε του επίσημου ελληνικού κρατικού μηχανισμού, είτε μεμονωμένων και εν θερμώ πρωτοβουλιών διαφόρων κύκλων, προκειμένου στη συνέχεια να προβεί σε επόμενες κινήσεις για δημιουργία τετελεσμένων ενόψει των μελλοντικών ενεργειακών εξελίξεων στην περιοχή.
[1] «Ακόμη ένα πλοίο επιστημονικών ερευνών αποκτά η Τουρκία», 8-2-2013, Χ. Μηνάγιας, http://www.geostrategy.gr [2] «Τουρκικά παιχνίδια στο Αιγαίο», 23-8-2012, Χ. Μηνάγιας, http://www.geostrategy.gr [3] «Νέα τουρκική προκλητικότητα με υδρογραφικά πλοία στο Αιγαίο», 4-9-2012, Χ. Μηνάγιας, http://www.geostrategy.gr
Κατά την ταπεινή μου άποψη, όλα συγκλίνουν σε αυτά που έχουν πει κάποιοι Άγιοι Άνθρωποι.
Η Τουρκία δεν χρειάζεται να “μπει στη πρίζα” από τις ΗΠΑ για τα 12 μίλια. Έχει δέσει μόνη της το σκοινί γύρω από το λαιμό της, με το casus beli. Κάποια στιγμή λοιπόν επειδή το έχουν περάσει και στο Συνταγμά τους – οπότε έχουν και την δικαιολογία – θα μας κάνουν την πρόκληση. Ο μεγαλοϊδεατισμός τους δε θα τους αφήσει περιθώρια υποχώρησης. Επίσης κάτι άλλο που πρέπει να σημειωθεί, γιατί ενάγεται από την στρατηγική της εναντίον μας τα τελευταία χρόνια, είναι ότι… αυτή την πρόκληση θα την σχεδιάσουν πολύ προσεκτικά για να δημιουργήσουν τετελεσμένο εκ του ασφαλούς γεγονός. Συνεπώς, ασχέτως με το πως θα φανεί όταν γίνει αυτό, η Προβοκάτσια θα είναι η πιθανότερη τακτική.
Οι ΗΠΑ από μόνες τους δεν είναι στη καλύτερη φάση. Προέρχονται μετά από μακροχρόνιες συράξεις (Ιρακ, Αφγανιστάν)και έχει αποδυναμωθεί η οικονομική τους μηχανή, ενώ τηρούνται στη ζωή με το τζάμπα χρήμα του Μπερνάνκι. Νέα μέτωπα όμως εμφανίζονται στον ορίζοντα εκτός αυτού του Ιράν, όπως Β.Κορέα – Ν.Κορέα και Κίνα – Ιαπωνία, που τους προβληματίζει ιδιαίτερα, γιατί κανένας δε θέλει να τα βάλει με τους Κινέζους. Δεν αποκλείεται επίσης, αν οι ΗΠΑ ανοίξουν ταυτόχρονα μέτωπα : Ιρακ, Αφγανιστάν, Συρία, Ιραν, γενικότερα στον Μουσουλμανικό κόσμο (Φιλιππίνες, Ινδονησία, Αφρική κτλπ) Β. Κορέα και Κίνα, να δημιουργηθούν ΝΕΑ εντός των ΗΠΑ μέτωπα, ή ακόμα ακόμα και στα Νότια σύνορά της. Κανείς δε ξέρει πόσο διαχειρίσιμη μπορεί από τις ΗΠΑ να γίνει αυτή η κατάσταση μετά.
Η Ρωσία είναι σαφώς πιο ξεκούραστη, ενώ δεν έχει χάσει τίποτα από την τεχνολογική και στρατιωτική αίγλη που είχε. Αντιθέτως μάλιστα. Δημοσιεύματα του τύπου “Ανακαλύφθηκε ορυχείο διαμαντιών στη Σιβηρία”, ή “Νέο κοίτασμα χρυσού βρήκαν οι Ρώσοι”, αποσκοπούν στο να τραβήξουν αυτή τη Παγκόσμια Ελίτ που ελέγχει τις ΗΠΑ, προς αυτούς. Διότι κάτι που υποψιάζομαι είναι ότι διάγεται ένας αγώνας μεταξύ των ισχυρών, για το ποιός θα είναι ο “εγγυητής” της Νέας Τάξης Πραγμάτων, δηλαδή της Παγκόσμιας Κυβέρνησης. Έτσι ενώ οι ΗΠΑ όσο αφορά τον ορυκτό τους πλούτο έχουν εξαντληθεί, η Ρωσία ξέρει εδώ και δεκαετίες επακριβώς τι υπάρχει θαμμένο, που και πόσο.
Ένα είναι το σίγουρο. Ότι οι ΗΠΑ βιάζονται. Και βιάζονται γιατί με το οικονομικό μοντέλο που ακολούθησαν – ξυπνώντας και τον γίγαντα Κίνα – ήταν κάτι παραπάνω από σίγουρο, ότι δε θα τους πήγαινε μακριά υπολογίζοντας μόνο και μόνο στη διάβρωση της Κίνας εκ των έσω (κάτι που δεν έγινε τελικά).
Τουτέστιν, οι ΗΠΑ θέλουν τα κοιτάσματα της Αρκτικής οπωσδήποτε! Και θα τα παίξουν όλα για όλα, γιατί ξέρουν πολύ καλά, ότι αυτή η Ελίτ που τώρα τους στηρίζει, δεν το έχει σε τίποτα να αλλάξει στρατόπεδο (το κεφάλαιο σύνορα δε γνωρίζει γαρ) και να πάει προς Ρωσία μεριά, αν δούνε ότι η Στρατιωτική μηχανή των ΗΠΑ αγκομαχάει προς την “Παγκόσμια Ολοκλήρωση”! Η αναμέτρηση προ των Πυλών! πηγη
Ο κοσμήτορας του πανεπιστημίου Αϊντίν-Κωνσταντινουπόλεως Δρ. Ενβέρ Μποζκούρτ δήλωσε πως ¨Η θάλασσα του Αιγαίου και η Κύπρος έχουν μεγάλη σημασία για την στρατηγική ασφάλεια και την οικονομική διάσταση της Τουρκίας¨. Το πανεπιστήμιο Ινονού (İÜ) οργάνωσε εκδήλωση με θέμα ¨Η ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης σε Μεσόγειο και Αιγαίο, ως ελληνοτουρκικό θέμα¨. Η εκδήλωση έγινε στην αίθουσα Αχμέτ Γεσεβί του İÜ, και εκεί ο Δρ. Ενβέρ Μποζκούρτ περιέγραψε αυτό το ελληνοτουρκικό θέμα. Ο καθηγητής άρχισε την ομιλία του λέγοντας πως η Τουρκία έχει σημαντικά θέματα σε επίπεδο διεθνούς δικαίου, τα οποία παρατηρούνται συνεχώς, και ότι στα δυτικά με την γείτονα Ελλάδα, υπάρχουν προβλήματα σε μια σειρά από θέματα όπως η υφαλοκρηπίδα και τα χωρικά ύδατα. Ο Δρ. Μποζκουρτ είπε πως κατά καιρούς λόγω συγκρουόμενων συμφερόντων τα δύο κράτη ήρθαν αντιμέτωπα, και ότι ένα νέο θέμα ήρθε να προστεθεί με τις έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο που έκανε η ελληνοκυπριακή διοίκηση Νότιας Κύπρου στην Μεσόγειο το 2011. Ο Δρ. Μποζκούρτ είπε πως ¨Με το πρωτόκολλο του Ελσίνκι του 1999 η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να πάει τις διαφορές του Αιγαίου στην διαιτησία¨, ενώ σχετικά με τα θέματα στην Α. Μεσόγειο είπε πως το Ψευδοκράτος νομικά είναι ένα κράτος αλλά υπάρχουν προβλήματα στο θέμα της αναγνώρισης. Ο καθηγητής Μποζκούρτ άσκησε κριτική στην στάση της ελληνοκυπριακής διοίκησης που θεωρεί πως είναι ο μόνος κάτοχος του νησιού, και έκανε λόγο για 3 διαφορετικές περιοχές. 1η περιοχή : Ακτές Τουρκίας, Συρίας και KKTC. 2η περιοχή : Ακτές Τουρκίας και KKTC. 3η Περιοχή : Η περιοχή μεταξύ Τουρκίας, Ελλάδας Αιγύπτου, Ελληνοκυπριακής Διοίκησης Ν. Κύπρου και KKTC. O καθηγητής έδωσε λεπτομέρειες για τα όρια αυτών των περιοχών. Ο Μποζκούρτ ανέφερε πως η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια στην θάλασσα του Αιγαίου αποτελεί αιτία πολέμου και είπε : ¨ Στο επίπεδο αυτό για την επίλυση των προβλημάτων πρέπει να ληφθούν αποφάσεις με βάση την αρχή της ίσης απόστασης, με δικαιοσύνη και ισότητα¨. Ο καθηγητής Μποζκούρτ υπογράμμισε πως η οικονομική διάσταση είναι πολύ σημαντική, ότι οι περιοχές 2 και 3 διαθέτουν πλούσια αποθέματα σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, και ότι η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. το 2004 δείχνει την σημασία που αποδίδει η Ε.Ε. στην Α. Μεσόγειο. Ο Δρ. Ενβέρ Μποζκούρτ δήλωσε πως ¨Η θάλασσα του Αιγαίου και η Κύπρος έχουν μεγάλη σημασία για την στρατηγική ασφάλεια και την οικονομική διάσταση της Τουρκίας¨, και είπε πως σεισμογραφικές έρευνες έχουν δείξει πως εδώ υπάρχουν μεγάλες ποσότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου. Υποστήριξε πως σε περίπτωση που Τουρκία και Ελλάδα συμφωνήσουν και κάνουν χρήση αυτών των περιοχών, με το οικονομικό κέρδος που θα προκύψει θα κλείσει σε μεγάλο βαθμό το άνοιγμα στο εξωτερικό εμπόριο, ότι είναι αναπόφευκτη η καταγραφή προόδου στην επίλυση αυτών των θεμάτων, και για αυτό τόνισε την σημασία που έχει το διεθνές δίκαιο. πηγη
Σήμερα ανακοινώθηκε από την ΕΛΛΑΔΑ ουσιαστικά η ΑΟΖ. Δόθηκαν οι συντεταγμένες της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ υφαλοκρηπίδας στον ΟΗΕ που στην περίπτωση του ΑΙΓΑΙΟΥ συμπίπτει με την ΑΟΖ (ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ ΘΑΛΑΣΣΩΝ)…. *Επομένως λοιπόν λέμε στον ΟΗΕ ότι έχουμε 12 μίλια υφαλοκριπίδα και όχι 6… *O διαμελισμός τής Ελλάδος θά είναι τελικά γιά διεστραμένους Ευρωπαϊκούς πολιτικούς εγκεφάλους, η μόνη λύση γιά τήν αποφυγή πολέμου μεταξύ Ελλεδος – Τουρκίας…
Καθοριστικής σημασίας για την υπεράσπιση των ενεργειακών συμφερόντων της χώρας κρίνεται ότι αποτελεί η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να προσχωρήσει σε ρηματική διακοίνωση με την οποία προσδιορίζει τα όρια της υφαλοκρηπίδας της σε όλη την περιοχή της Αν. Μεσογείου.
Ουσιαστικά πρόκειται για πλήρη ανατροπή σε σχέση με την πολιτική πλήρους απραξίας που ακολουθήθηκε τα τελευταία 15 χρόνια καθώς η Ελλάδα πλέον αποφασίζει έμπρακτα να υλοποιήσει δόγματος εξασφάλισης της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) και κατ επέκταση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου που περιλαμβάνονται σε Ανατολικό Αιγαίο και στην ΝΑ Μεσόγειο.
Παράλληλα δε το σύνολο των Ένοπλων Δυνάμεων της χώρας βρίσκεται σε αυξημένη επιφυλακή ήδη από εχθές καθώς και όπως έχει σημειώσει εγκαίρως το defencenet.gr υπάρχει έντονη ανησυχία στα επιτελεία για πρόκληση σοβαρού επεισοδίου από την πλευρά της Άγκυρας.
Έτσι κυριότερα μονάδες του Στόλου αλλά Μοίρες μαχητικών της ΠΑ έχουν αυξήσει τα επίπεδα ετοιμότητας δεδομένων των γνωστών προθέσεων των Τούρκων και «δια χειλέων» Αχμέτ Ντβούτογλου να αποφύγει η Ελλάδα μονομερείς ενέργειες αναφορικά με την ΑΟΖ. Και η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας αποτελεί το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών «η ενέργεια αυτή διασφαλίζει τις ελληνικές θέσεις για την προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, σύμφωνα πάντοτε με το εθιμικό και συμβατικό Δίκαιο της Θάλασσας και ειδικότερα την Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (1982).
Σημειώνεται ότι η εξασφάλιση εθνικής ΑΟΖ είναι πρωταρχικής σημασίας για να διασφαλιστούν τα «οικόπεδα» ενδιαφέροντος από την Ελλάδα καθώς η μέχρι σήμερα κωλυσιεργία λειτουργούσε εις βάρος του Εθνικού συμφέροντος, ωφελώντας εναλλακτικούς διεκδικητές –δηλαδή την Τουρκία- η οποία έχει «στοχοποιήσει» εδώ και πολλά χρόνια της εξασφάλιση της κυριότητας της.
Τα νέα δεδομένα
Η ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας δημιουργεί πρακτικά ένα «νομικό προηγούμενο» που κατατίθεται σε επίσημο διεθνή οργανισμό.
Με τον τρόπο αυτό οποιαδήποτε διεκδίκηση συγκυριαρχίας κοιτασμάτων σε οικόπεδα της ΑΟΖ που διεκδικούσε η Τουρκία, ουσιαστικά έρχονται εκ των υστέρων με ότι αυτό συνεπάγεται από νομικής πλευράς.
Ιστορικά ανάλογο παράδειγμα στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου είναι αυτό της Μάλτας, η οποία εξασφάλισε κοιτάσματα με τον ίδιο τρόπο όταν αντιμετώπισε ζήτημα συγκυριαρχίας κοιτασμάτων σε οικόπεδα της ΑΟΖ που διεκδικούσε η Λιβύη επί καθεστώτος Καντάφι στο Κόλπο της Σύρτης.
Ακόμη πιο πρόσφατο – και άμεσο γεωγραφικά- είναι το παράδειγμα της Κύπρου η οποία αν και δεχόταν της απειλές της Άγκυρας προχώρησε σε θέσπιση ΑΟΖ (και μάλιστα προ ένταξης της στην ΕΕ) θέτοντας τις βάσεις για την εκμετάλλευση κοιτασμάτων με ανάθεση ερευνών σε ξένες εταιρίες.
Κάτι ανάλογο εκτιμάται ότι θα επαναληφθεί και τώρα με τη χώρα μας η οποία προσδιορίζει σαφώς τα όρια της υφαλοκρηπίδας της σε όλη την περιοχή της Αν. Μεσογείου, με την Άγκυρα να είναι βέβαιο ότι θα αποπειραθεί να εκβιάσει, απειλώντας ακόμη και με πολεμική αναμέτρηση σε περίπτωση που νιώσει ότι «χάνει το παιχνίδι».
Η στρατιωτική απειλή της Τουρκίας
Έτσι λοιπόν είναι απολύτως αναμενόμενη η εκδήλωση μιας «σπασμωδικής» αντίδρασης από πλευράς Τουρκίας, η οποία άλλωστε έχει συνηθίσει να εκβιάζει με στρατιωτική απάντηση σε όλα τα θέματα που αφορούν ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, με ευθεία αμφισβήτηση ΕΕΧ, FIR, χωρικών υδάτων και υφαλοκρηπίδας.
Όμως σε θέματα που αφορούν την αγορά ενέργειας, εμπλέκονται τα συμφέροντα όχι μόνο μιας γειτονικής χώρας – όπως η Ελλάδα- αλλά πολύ μεγαλύτερα από αυτά που είναι σε θέση να εκβιάσει η Τουρκία.
Και για να υπάρχει μια αίσθηση του τι διακυβεύεται την περίοδο αυτή, θα αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι μόνο τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Κύπρου, αποτελούν μερικά από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα του είδους στο πλανήτη.
Εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 1 τρισ κυβικά μ. αερίου που είναι αρκετά για να καλύψουν εξαγωγές στην Ευρώπη αλλά και τις ελληνικές ανάγκες για τα επόμενα 200 χρόνια!
Πρόκειται αναμφισβήτητα για ένα ζήτημα εθνικού συμφέροντος, με καθοριστικές προεκτάσεις στην οικονομία αλλά και την Εθνική Ασφάλεια.
Προεκτάσεις πολύ μεγαλύτερες από αυτές που μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε με τα στενά δεδομένα που είχαμε συνηθίσει να σταθμίζουμε τα γεγονότα μέχρι σήμερα στην Ελλάδα.
Η πρόκληση ασφάλειας για τις ΕΔ
Με αυτά ως δεδομένα η Τουρκία – είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο – θα επιχειρήσει με κάθε τρόπο να αμφισβητήσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.
Γι αυτό το λόγο η ελληνική πλευρά σε συνεργασία με τη Κύπρο και το Ισραήλ πρέπει να είναι σε ετοιμότητα να αντιμετωπίσει όλα τα ενδεχόμενα.
Τόσο σε διπλωματικό όσο και στρατιωτικό επίπεδο καθώς απαιτείται δυναμική παρουσία για την πλήρη διασφάλιση της θαλάσσιας περιοχής και σε επόμενη φάση, των ίδιων των εγκαταστάσεων εξόρυξης που θα δημιουργηθούν, σε συνεργασία με ξένες εταιρίες προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο δολιοφθοράς από στρατιωτικές η τρομοκρατικές ενέργειες.
Εκεί ακριβώς αποσκοπεί το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης στη Γαλλία για παραχώρηση με χρονομίσθωση δύο φρεγατών FREMM με ικανότητα αεράμυνας περιοχής αλλά και τεσσάρων αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας (ΑΦΝΣ) τύπου Br.1150 Atlantic Atlantique 2, τα οποία θα καλύψουν τα σημερινά υφιστάμενα κενά σε επιχειρησιακές ικανότητες που απαιτείται να διαθέτουν οι ΕΔ για την επιτήρηση της ΑΟΖ.
Συγκεκριμένα οι φρεγάτες FREMM συνεπικουρούμενες από υφιστάμενες μονάδες επιφανείας του Στόλου, εκτιμάται ότι θα καλύπτουν ένα τομέα από Κρήτη μέχρι το Καστελλόριζο και από νήσο Στρογγύλη μέχρι και τη Μεγαλόνησο, εκτελώντας περιπολίες σε συνεργασία με τα ΑΦΝΣ, δύο εκ των οποίων θα πετάνε ανά πάσα στιγμή για επιτήρηση και εντοπισμό στόχων.
Μάλιστα σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του defencenet.gr η πρώτη FREMM ενδέχεται να παραδοθεί στο ΠΝ αρκετά νωρίτερα από τις αρχικές εκτιμήσεις.
Κοινή στρατηγική Ελλάδας-Κύπρου και Ισραήλ
Προκύπτει δε αβίαστα το συμπέρασμα ότι η μοίρα Ελλάδας Κύπρου αλλά και του Ισραήλ είναι άμεσα συνδεδεμένες αναφορικά με την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων στην Αν. Μεσόγειο.
Για το λόγο αυτό οι Ένοπλες Δυνάμεις, προσανατολίζονται ήδη προκειμένου να προσφέρουν την απαραίτητη ασφάλεια με βάση τα νέα στρατηγικά δεδομένα που απορρέουν από την επέκταση των Εθνικών συμφερόντων, σε περιοχές πέρα από αυτές που είχαν συνηθίσει να επιχειρούν μέχρι σήμερα.
Η Τουρκία ενδεχομένως θα αντιδράσει αλλά μετά τη σημερινή εξέλιξη ο χρόνος μετράει εις βάρος της.
Υπενθυμίζεται ότι το ΕΛΛΙΝΥ που είναι ο μεγαλύτερος και εγκυρότερος επιστημονικός μας φορέας, που περιλαμβάνει σχεδόν όλους τους Έλληνες επιστήμονες που ασχολήθηκαν με την έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων τα τελευταία 37 χρόνια στην Ελλάδα, είχε προειδοποιήσει επανειλημμένως για τους κινδύνους που ελλοχεύουν από τη καθυστέρηση ανακήρυξης ΑΟΖ σε ότι αφορά την ασφάλεια των κοιτασμάτων.
Με επιστολή-βόμβα, στην κυβέρνηση Παπαδήμου οι ειδικοί τόνιζαν ότι “νοτιοανατολικά της Κρήτης, όπου βρίσκονται τεράστια κοιτάσματα για τα οποία έχουν εκφράσει συγκεκριμένο ενδιαφέρον μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες και οι οποίες είναι εντός της δυνητικής ελληνικής ΑΟΖ , δεν μπορούν να αξιοποιηθούν, αφού βρίσκονται εκτός των ορίων που το ΥΠΕΚΑ έχει ορίσει”.
Στο αμέσως επόμενο διάστημα αναμένονται καθοριστικές εξελίξεις που θα επηρεάσουν τη πορεία εθνικών ζωτικών συμφερόντων ενώ όπως διαφαίνεται η ελληνική κυβέρνηση έχει σταθμίσει όλα τα ενδεχόμενα και σε συνεργασία με τις άμεσα εμπλεκόμενους ενδιαφερόμενους (Κύπρο και Ισραήλ) θα προχωρήσει στις απαραίτητες ενέργειες για την ενεργειακή εκμετάλλευση της ΑΟΖ.Διάλεξη του Ν.Λυγερού με θέμα: “ΑΟΖ και ανάκαμψη”
Καθοριστικής σημασίας για την υπεράσπιση των ενεργειακών συμφερόντων της χώρας κρίνεται ότι αποτελεί η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να προσχωρήσει σε ρηματική διακοίνωση με την οποία προσδιορίζει τα όρια της υφαλοκρηπίδας της σε όλη την περιοχή της Αν. Μεσογείου.
Ουσιαστικά πρόκειται για πλήρη ανατροπή σε σχέση με την πολιτική πλήρους απραξίας που ακολουθήθηκε τα τελευταία 15 χρόνια καθώς η Ελλάδα πλέον αποφασίζει έμπρακτα να υλοποιήσει δόγματος εξασφάλισης της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) και κατ επέκταση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου που περιλαμβάνονται σε Ανατολικό Αιγαίο και στην ΝΑ Μεσόγειο.
Παράλληλα δε το σύνολο των Ένοπλων Δυνάμεων της χώρας βρίσκεται σε αυξημένη επιφυλακή ήδη από εχθές καθώς και όπως έχει σημειώσει εγκαίρως το defencenet.gr υπάρχει έντονη ανησυχία στα επιτελεία για πρόκληση σοβαρού επεισοδίου από την πλευρά της Άγκυρας.
Έτσι κυριότερα μονάδες του Στόλου αλλά Μοίρες μαχητικών της ΠΑ έχουν αυξήσει τα επίπεδα ετοιμότητας δεδομένων των γνωστών προθέσεων των Τούρκων και «δια χειλέων» Αχμέτ Ντβούτογλου να αποφύγει η Ελλάδα μονομερείς ενέργειες αναφορικά με την ΑΟΖ. Και η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας αποτελεί το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών «η ενέργεια αυτή διασφαλίζει τις ελληνικές θέσεις για την προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, σύμφωνα πάντοτε με το εθιμικό και συμβατικό Δίκαιο της Θάλασσας και ειδικότερα την Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (1982).
Σημειώνεται ότι η εξασφάλιση εθνικής ΑΟΖ είναι πρωταρχικής σημασίας για να διασφαλιστούν τα «οικόπεδα» ενδιαφέροντος από την Ελλάδα καθώς η μέχρι σήμερα κωλυσιεργία λειτουργούσε εις βάρος του Εθνικού συμφέροντος, ωφελώντας εναλλακτικούς διεκδικητές –δηλαδή την Τουρκία- η οποία έχει «στοχοποιήσει» εδώ και πολλά χρόνια της εξασφάλιση της κυριότητας της.
Τα νέα δεδομένα
Η ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας δημιουργεί πρακτικά ένα «νομικό προηγούμενο» που κατατίθεται σε επίσημο διεθνή οργανισμό.
Με τον τρόπο αυτό οποιαδήποτε διεκδίκηση συγκυριαρχίας κοιτασμάτων σε οικόπεδα της ΑΟΖ που διεκδικούσε η Τουρκία, ουσιαστικά έρχονται εκ των υστέρων με ότι αυτό συνεπάγεται από νομικής πλευράς.
Ιστορικά ανάλογο παράδειγμα στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου είναι αυτό της Μάλτας, η οποία εξασφάλισε κοιτάσματα με τον ίδιο τρόπο όταν αντιμετώπισε ζήτημα συγκυριαρχίας κοιτασμάτων σε οικόπεδα της ΑΟΖ που διεκδικούσε η Λιβύη επί καθεστώτος Καντάφι στο Κόλπο της Σύρτης.
Ακόμη πιο πρόσφατο – και άμεσο γεωγραφικά- είναι το παράδειγμα της Κύπρου η οποία αν και δεχόταν της απειλές της Άγκυρας προχώρησε σε θέσπιση ΑΟΖ (και μάλιστα προ ένταξης της στην ΕΕ) θέτοντας τις βάσεις για την εκμετάλλευση κοιτασμάτων με ανάθεση ερευνών σε ξένες εταιρίες.
Κάτι ανάλογο εκτιμάται ότι θα επαναληφθεί και τώρα με τη χώρα μας η οποία προσδιορίζει σαφώς τα όρια της υφαλοκρηπίδας της σε όλη την περιοχή της Αν. Μεσογείου, με την Άγκυρα να είναι βέβαιο ότι θα αποπειραθεί να εκβιάσει, απειλώντας ακόμη και με πολεμική αναμέτρηση σε περίπτωση που νιώσει ότι «χάνει το παιχνίδι».
Η στρατιωτική απειλή της Τουρκίας
Έτσι λοιπόν είναι απολύτως αναμενόμενη η εκδήλωση μιας «σπασμωδικής» αντίδρασης από πλευράς Τουρκίας, η οποία άλλωστε έχει συνηθίσει να εκβιάζει με στρατιωτική απάντηση σε όλα τα θέματα που αφορούν ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, με ευθεία αμφισβήτηση ΕΕΧ, FIR, χωρικών υδάτων και υφαλοκρηπίδας.
Όμως σε θέματα που αφορούν την αγορά ενέργειας, εμπλέκονται τα συμφέροντα όχι μόνο μιας γειτονικής χώρας – όπως η Ελλάδα- αλλά πολύ μεγαλύτερα από αυτά που είναι σε θέση να εκβιάσει η Τουρκία.
Και για να υπάρχει μια αίσθηση του τι διακυβεύεται την περίοδο αυτή, θα αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι μόνο τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Κύπρου, αποτελούν μερικά από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα του είδους στο πλανήτη.
Εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 1 τρισ κυβικά μ. αερίου που είναι αρκετά για να καλύψουν εξαγωγές στην Ευρώπη αλλά και τις ελληνικές ανάγκες για τα επόμενα 200 χρόνια!
Πρόκειται αναμφισβήτητα για ένα ζήτημα εθνικού συμφέροντος, με καθοριστικές προεκτάσεις στην οικονομία αλλά και την Εθνική Ασφάλεια.
Προεκτάσεις πολύ μεγαλύτερες από αυτές που μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε με τα στενά δεδομένα που είχαμε συνηθίσει να σταθμίζουμε τα γεγονότα μέχρι σήμερα στην Ελλάδα.
Η πρόκληση ασφάλειας για τις ΕΔ
Με αυτά ως δεδομένα η Τουρκία – είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο – θα επιχειρήσει με κάθε τρόπο να αμφισβητήσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.
Γι αυτό το λόγο η ελληνική πλευρά σε συνεργασία με τη Κύπρο και το Ισραήλ πρέπει να είναι σε ετοιμότητα να αντιμετωπίσει όλα τα ενδεχόμενα.
Τόσο σε διπλωματικό όσο και στρατιωτικό επίπεδο καθώς απαιτείται δυναμική παρουσία για την πλήρη διασφάλιση της θαλάσσιας περιοχής και σε επόμενη φάση, των ίδιων των εγκαταστάσεων εξόρυξης που θα δημιουργηθούν, σε συνεργασία με ξένες εταιρίες προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο δολιοφθοράς από στρατιωτικές η τρομοκρατικές ενέργειες.
Εκεί ακριβώς αποσκοπεί το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης στη Γαλλία για παραχώρηση με χρονομίσθωση δύο φρεγατών FREMM με ικανότητα αεράμυνας περιοχής αλλά και τεσσάρων αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας (ΑΦΝΣ) τύπου Br.1150 Atlantic Atlantique 2, τα οποία θα καλύψουν τα σημερινά υφιστάμενα κενά σε επιχειρησιακές ικανότητες που απαιτείται να διαθέτουν οι ΕΔ για την επιτήρηση της ΑΟΖ.
Συγκεκριμένα οι φρεγάτες FREMM συνεπικουρούμενες από υφιστάμενες μονάδες επιφανείας του Στόλου, εκτιμάται ότι θα καλύπτουν ένα τομέα από Κρήτη μέχρι το Καστελλόριζο και από νήσο Στρογγύλη μέχρι και τη Μεγαλόνησο, εκτελώντας περιπολίες σε συνεργασία με τα ΑΦΝΣ, δύο εκ των οποίων θα πετάνε ανά πάσα στιγμή για επιτήρηση και εντοπισμό στόχων.
Μάλιστα σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του defencenet.gr η πρώτη FREMM ενδέχεται να παραδοθεί στο ΠΝ αρκετά νωρίτερα από τις αρχικές εκτιμήσεις.
Κοινή στρατηγική Ελλάδας-Κύπρου και Ισραήλ
Προκύπτει δε αβίαστα το συμπέρασμα ότι η μοίρα Ελλάδας Κύπρου αλλά και του Ισραήλ είναι άμεσα συνδεδεμένες αναφορικά με την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων στην Αν. Μεσόγειο.
Για το λόγο αυτό οι Ένοπλες Δυνάμεις, προσανατολίζονται ήδη προκειμένου να προσφέρουν την απαραίτητη ασφάλεια με βάση τα νέα στρατηγικά δεδομένα που απορρέουν από την επέκταση των Εθνικών συμφερόντων, σε περιοχές πέρα από αυτές που είχαν συνηθίσει να επιχειρούν μέχρι σήμερα.
Η Τουρκία ενδεχομένως θα αντιδράσει αλλά μετά τη σημερινή εξέλιξη ο χρόνος μετράει εις βάρος της.
Υπενθυμίζεται ότι το ΕΛΛΙΝΥ που είναι ο μεγαλύτερος και εγκυρότερος επιστημονικός μας φορέας, που περιλαμβάνει σχεδόν όλους τους Έλληνες επιστήμονες που ασχολήθηκαν με την έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων τα τελευταία 37 χρόνια στην Ελλάδα, είχε προειδοποιήσει επανειλημμένως για τους κινδύνους που ελλοχεύουν από τη καθυστέρηση ανακήρυξης ΑΟΖ σε ότι αφορά την ασφάλεια των κοιτασμάτων.
Με επιστολή-βόμβα, στην κυβέρνηση Παπαδήμου οι ειδικοί τόνιζαν ότι “νοτιοανατολικά της Κρήτης, όπου βρίσκονται τεράστια κοιτάσματα για τα οποία έχουν εκφράσει συγκεκριμένο ενδιαφέρον μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες και οι οποίες είναι εντός της δυνητικής ελληνικής ΑΟΖ , δεν μπορούν να αξιοποιηθούν, αφού βρίσκονται εκτός των ορίων που το ΥΠΕΚΑ έχει ορίσει”.
Στο αμέσως επόμενο διάστημα αναμένονται καθοριστικές εξελίξεις που θα επηρεάσουν τη πορεία εθνικών ζωτικών συμφερόντων ενώ όπως διαφαίνεται η ελληνική κυβέρνηση έχει σταθμίσει όλα τα ενδεχόμενα και σε συνεργασία με τις άμεσα εμπλεκόμενους ενδιαφερόμενους (Κύπρο και Ισραήλ) θα προχωρήσει στις απαραίτητες ενέργειες για την ενεργειακή εκμετάλλευση της ΑΟΖ. ΠΗΓΗ
arisdios5691 